ใครบางคนผ่านมา และทำให้ฉันรู้จัก
กับคำว่ารัก ความคิดถึง
ห่วงใยเป็นยังไง
ใครบางคนจากไป กลับสอนให้ฉันรู้ว่า
กับคำว่าเหงา ความเดียวดาย
เจ็บช้ำต้องทำใจ
สุขและทุกข์ที่ฉันนั้นได้สัมผัส
ล้วนแล้วมาจากเธอ
ความทรงจำดีๆ ที่ฉันได้เคยพบเธอ
ไม่รู้จะลืมอย่างไร
ขอโทษจริงๆ ที่ยังไม่ลืมเธอ
ไม่ว่านานแค่ไหน
ขอโทษจริงๆ ที่ยังฝังใจ แม้ว่านานเท่าไร
บอกใจไม่ให้จำ แต่มันกลับไม่ลืม
หัวใจมันไม่อาจฝืน ลุกยืนขึ้นไม่ไหว
ฉันอ่อนแอเกินไป ที่จะสั่งให้ใจลืมเธอ
ใครบางคนจดจำ แต่ใครที่ทำให้เจ็บ
บอกใจเหงาๆ ตัวเราเอง
ให้หนีไปไกลๆ
สุขและทุกข์ที่ฉันนั้นได้สัมผัส
ล้วนแล้วมาจากเธอ
ความทรงจำดีๆ ที่ฉันได้เคยพบเธอ
ไม่รู้จะลืมอย่างไร
ขอโทษจริงๆ ที่ยังไม่ลืมเธอ
ไม่ว่านานแค่ไหน
ขอโทษจริงๆ ที่ยังฝังใจ แม้ว่านานเท่าไร
บอกใจไม่ให้จำ แต่มันกลับไม่ลืม
หัวใจมันไม่อาจฝืน ลุกยืนขึ้นไม่ไหว
ฉันอ่อนแอเกินไป ที่จะสั่งให้ใจลืมเธอ
ขอโทษจริงๆ ที่ยังไม่ลืมเธอ
ไม่ว่านานแค่ไหน
ขอโทษจริงๆ ที่ยังฝังใจ แม้ว่านานเท่าไร
บอกใจไม่ให้จำ แต่มันกลับไม่ลืม
หัวใจมันไม่อาจฝืน ลุกยืนขึ้นไม่ไหว
ฉันอ่อนแอเกินไป ที่จะสั่งให้ใจลืมเธอ